Welcome home

I po wakacjach.
Miła niespodzianka czekała na nas w naszym dominikańskim domu. Piękne kwiaty "Welcome home". Miły gest....ale, gdzie tak naprawdę jest mój dom. Takie i inne dylematy ciągle ostatnio chodziły mi po głowie. Już wiem. Mój dom jest tam, gdzie jestem ja i moja rodzina. Przecież to ja go tworzę, a nie ściany....Potrzebowałam aż prawie 9 miesięcy, aby to stwierdzić. Może to i tak nie jest długo. Niektórzy domu szukają całe życie.
Wczoraj obchodziłam pierwsze urodziny na wyspie. Pierwsze, ale 47 w rzeczywistości. Dostałam piękne kwiaty. Piszę o tym, bo żywe, cięte kwiaty są tutaj naprawdę rarytasem. Trzeba się mocno postarać. Za gorąco. Trzymam je teraz w sypialni, gdzie cały dzień jest włączona klimatyzacja.

Te piękne czerwone róże od męża

a te kwiaty od znajomych

Jak można spędzić urodziny na Dominikanie. Na pewno ciekawie. Ja uwielbiam Beach Club Restaurant i rodzinną kolację...W końcu środek tygodnia i niektórzy muszą chodzić do pracy..
Jadłam małże, grillowaną ośmiornicę i tatar z tuńczyka z awokado. Do tego ukochane czerwone wino 689  i już więcej nic nie potrzebuję..

Takie widoki..

Na tym nie koniec. W przyszłym  tygodniu znowu będę obchodzić swoje urodziny, ale z tutejszymi ladies. Trzymajcie kciuki.

Acha, polecam super książkę Doroty Katende "Dom na Zanzibarze". Polka, która wybudowała dom na Zanzibarze i prowadzi tam obecnie pensjonat, opisuje swoje przeżycia na wyspie. ....Aż chce się tam lecieć...Wiele opisów kontaktów, nawyków, zachowań na Zanzibarze można znaleźć na Dominikanie. Czyżby wyspa, czy może wcześniejsze kolonie????
Co najbardziej uderzyło mnie w Jej opisie, i co.. jak najbardziej odnosi się do tutejszych reali. Dla wyspiarzy ważne jest to, że coś zostało zrobione, że poświęcili swój czas, ale jaki jest efekt tej pracy, to już nie ma żadnego znaczenia. Czysty paradoks, ale niestety na Dominikanie jest tak samo. Od pół roku walczymy z problemem "uciekającej" wody z basenu. Bez rezultatu. Ciągle nowe firmy i.....nic.